حکایتی عجیب

 حکایتی عجیب از آیت الله بهجت و اشک بر امام حسین علیه السلام
🔹 حجت الاسلام والمسلمین قدس از شاگردان آیت الله بهجت نقل می‌کند، روزی آقای بهجت در رابطه با بزرگواری و اغماض ائمه اطهار صلوات الله علیهم فرمودند» :
🔸 در نزدیکی نجف اشرف، در محل تلاقی دو رودخانه فرات و دجله آبادیی است به نام «مصیب»، که مردی شیعه برای زیارت مولای متقیان امیر المؤمنین علیه السلام از آنجا عبور می‌کرد و مردی که در سر راه مرد شیعه خانه داشت همواره هنگام رفت و آمد او چون می‌دانست وی به زیارت #حضرت علی علیه السلام می‌رود او را مسخره می‌کرد.
🔹 حتی یک بار به ساحت مقدس آقا جسارت کرد، و مرد #شیعه خیلی ناراحت شد.
🔸 چون خدمت آقا مشرف شد خیلی بی تابی کرد و ناله زد که:
🔹 تو می‌دانی این مخالف چه می‌کند. آن شب آقا را در خواب دید و شکایت کرد آقا فرمود: او بر ما حقی دارد که هر چه بکند در دنیا نمی‌توانیم او را کیفر دهیم. شیعه می‌گوید عرض کردم: آری، لابد به خاطر آن جسارتهایی که او می‌کند بر شما حق پیدا کرده است؟!
🔸 حضرت فرمودند: بله او روزی در محل تلاقی آب فرات و دجله نشسته بود و به فرات نگاه می‌کرد، ناگهان جریان کربلا و منع آب از حضرت سید الشهدا علیه السلام به خاطرش افتاد و پیش خود گفت: عمر بن سعد کار خوبی نکرد که اینها را تشنه کشت، خوب بود به آنها آب می‌داد بعد همه را می‌کشت، و ناراحت شد و یک قطره اشک از چشم او ریخت، از این جهت بر ما حقی پیدا کرد که نمی‌توانیم او را جزا بدهیم.
🔹 آن مرد شیعه می‌گوید:
🔸 از خواب بیدار شدم، به محل برگشتم، سر راه آن سنی با من برخورد کرد و با تمسخر گفت:
🔹 آقا را دیدی و از طرف ما پیام رساندی؟
🔸 مرد شیعه گفت:
🔹 آری پیام رساندم و پیامی دارم.
🔸 او خندید و گفت:
🔹 بگو چیست؟
🔸 مرد شیعه جریان را تا آخر تعریف کرد. وقتی رسید به فرمایش امام علیه السلام که وی به آب نگاهی کرد و به یاد #کربلا افتاد و…، مرد سنی تا شنید سر به زیر افکند و کمی به فکر فرو رفت و گفت:
🔸 خدایا، در آن زمان هیچ کس در آنجا نبود و من این را به کسی نگفته بودم، آقا از کجا فهمید. بلافاصله گفت
🔴 أشهد أن لا إله إلا الله، و أن محمداً رسول الله، و أن علیاً أمیرالمؤمنین ولیّ الله و وصیّ رسول الله و شیعه شد.🔴